نمی دونم کیـم ،   آدمی خاکیـم

توی روضت می بینم طائر افلاکیـم

این بهشت منـه ، سر نوشت منـه

روضـه ی تو مسجـد و دیر و کنشت منـه

بارون اشک و دیده غـرق خونـه

کی میگـه دوری از تو آسونـه ؟!

انگـار عشقت دردی بی درمونـه

می سوزم می سـازم تا یه روزی تو بدی پروازم

ای یارم دل دارم چشـم تو ندیده و بیمـارم

ثـارالله ثارالله انت فی قلبی حسین جان اباعبـدالله

ای همـه شور من ، آیـه ی نو ر من

روضـه ی تو شـده آقـا وادی طور من

صـلوات دلـم  ، تو می شی قاتلـم

پرچـم تو شـده باعث نجـات دلم

بارون اشک و غصـه روی دل هـا

می شینـه با ناله هـای زهـرا

روضـه میشـه رشک عـرش اعلا

می سوزم می سـازم تا ابد به فاطمـه قسـم گداتم

ای یارم ، دل دارم به خـداتو حسرت کرب وبلاتم

در فاطمیه بود که ما سینـه زن شدیم

با پیرهن سیاه عزا سینـه زن شدیم

گفتی جواز کرببلا روضه ی من است

اصلاً به عشق کرببلا سینـه زن شدیم

در روضـه هایتان همگی پر زدیم و بعد

همراه ساکنان سماء سینـه زن شدیم

بر سینـه های سینه زنان مهر می زنی

ما هم به شوق مهر شما سینـه زن شدیم

ما نذر کرده ایم که قـربانی ات شویم

در راه رفتن به منا سینـه زن شدیم

در صحن شـاه سینه زدن چیز دیگریست

در کنج صحن عشق رضا سینـه زن شدیم

دانی که چرا آب فرات است گل آلود

شرمدگی اش از لب عطشان حسین است

دانی که چرا چوب بود قسمتش آتش

بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است

دانی که چرا چشم خدا داده بشر را

چون ذات خدا عاشق چشمان حسین است

وفایی با صفا دارد ابالفضل

جمالی دلربا دارد ابالفضل

چه منصب بهتر از باب الحوائج

که از سوی خدا دارد ابالفضل

اگر دردی که داری بی علاج است

به هر دردی دوا دارد ابالفضل

نـام مـن سـربـاز کـوی عـتـرت اسـت

دوره آمـوزشـی ام هـیـت اسـت

پـادگـانـم چـادری شـد وصـلـه دار

سـر درش عـکـس عـلـی بـا ذالـفـقـار

ارتـش حـیـدر مـحـل خـدمـتـم

بـهـر جـانـبـازی پـی هـر فـرصـتـم

نـقـش سـر دوشـی مـن یـا فـاطـمـه اسـت

قـمـقـمـه ام پـر ز آب عـلـقـمـه اسـت

رنـگ پـیـراهـن نـه رنـگ خـاکـی اسـت زیـنـب آن را دوخـتـه پـس مـشـکـی اسـت

اسـم رمـز حـمـلـه ام یـاس عـلـی

افـسـر مـافـوقـم عـبـاس عـلـی

قیامت بی حسین غوغا ندارد

شفاعت بی حسین معنا ندارد

حسینی باش که در محشر نگویند

چرا پرونده ات امضاء ندارد

به اصحاب رزمنده خود در روز عاشورا فرمودند :  

ای بزرگ زادگان صبر شکیبایی ورزید

که مرگ چیزی جز یک پل نیست

که شما را از سختی و رنج عبور داده به

بهشت پهناور و نعمتهای همیشگی آن میرساند